Kedimi Kaybedeli 1 Yıl Oldu

Çok zor olacak bu yazıyı yazmak.1 seneden uzun sürdü bu konuda yazı yazabilmek.Baştan başlayalım.6 sene önce dünyalar tatlısı bir kedi sahiplendim.İlk kedilerimden birini kısırlaştırma ameliyatı sonrası kaybettiğim için hem doktorunu farklı seçtik hem de kısırlaştırma için son ana kadar bekledik.

Yaklaşık 5 yaşına kadar kısırlaştırma için bekledik.Aralarda bu dönemi geliyordu ama ağır geçmediği için bir de kaybetme korkusundan o zamana kadar yaptırmadık.İlk kısırlaştırmadan farklı olarak başka bir doktora yaptırdık ameliyatı.Aslında yaşına bakınca tecrübeli bir doktordur dedik ve ona yaptırdık.Bir kedim daha var ve onu dernekten sahiplenmiştik.Dernek üyelerinden biri bizim tanıdığımız çok iyi doktorlar var iki kediniz için de onları öneririz dedi ama güvenemedim haliyle.Yine de bildiğimiz o tecrübeli zannettiğimiz doktora yaptırdık.Ameliyatı odanın kapısı açık,ısıtıcı açık bir şekilde yaptı.Çok hijyenik gelmedi ama bir bildiği vardır dedim koca veteriner sonuçta.Neyse bir iki haftaya iyileşeceğini söyleyerek gönderdi bizi.Bir gece uykusuz başında bekledim haliyle.Ama kedide hiçbir iyileşme belirtisi olmadığı gibi bir de yarası açılıp iltihaplanmaya başladı.Bu arada diğer kedime de kısırlaştırma işlemi yaptırdık onun yarası küçücüktü ve bir iki dikiş vardı.Bu yazımda bahsettiğim kedimin kocaman bir yarası ve bir sürü dikişi vardı.Kedi de yerinde durmuyor ve yara zaten açılmaya müsait,açıldı ve iltihaplandı.Bunun üzerine iki günde bir sürekli veterinere gidip pansuman yaptırdık.Yaklaşık 1-1,15 ay bu şekilde tedavi gördü.Yarası kapandı bu sefer de halsizleşmeye başladı.Kilo kaybetti.1 kiloya düştü canım yavrum.Doktora götürdüğümde sıvı kaybetmiş diyerek neredeyse 1 litrelik serumu iğneyle enjekte etti.Ben onu doktora götürdüğümde öldü zannetmiştim.Hüngür hüngür ağlaya ağlaya o yolu nasıl gittiğimi bilemeden ağlayarak içeri girdim veterinere teslim ettim.İğnesi olunca ayıldı ama eve götürürken maalesef kaybettim.O acıyı size tarif etmem pek mümkün değil.Çok zor ve çok ağır.Yere yığıldığımı biliyorum.Zaten demiştim onu kaybedersem ben biterim diye.Çok ağladım ama kendimi de bir yandan tuttum.Benim yavrumdu o.Çok emek verdim bir tanemdi.Evde herkese kolay kolay gitmezdi beni severdi.Gömdükten sonra eve döndüm güçlü kalmaya çalıştım.O zamanlar tvde bir bebek ürünü reklamı vardı.Hatta şarkısı da 'gözleri aşka gülen' diye bir şarkı vardı ya onun çevrilmiş haliydi.Reklam çıkıyor ve benim ağlamamda reklamla başlıyordu.O gece ilaç alarak uyuyabildim.Kendimi fiziksel işlerle yormaya çalıştım ki acımı unutayım.Benim kafam yemek yaparken dağılır.Her gün çeşit çeşit yemek yaptım kafam dağılsın diye.Kendimi toparlayınca hemen sokak hayvanlarına yardım yapmaya başladım.Zaten kendi elimle bir şekilde yapıyordum ama daha çok yapmaya başladım.Doğum ve ölüm günlerinde yattığı yerin etrafına da mama koyuyorum ki bir şekilde hayır olsun.Ahiret büyük nimet.İnşaAllah cennet nasip olursa kızıma kavuşmanın hayaliyle yaşıyorum.

Bu süre zarfında bana çok destek olan oldu.Özellikle sevgili Beyza bana çok destek oldu.Burada tanışıp çok çok yakın ve sevdiğim arkadaşlarım beni anladılar ve destek oldular,yanımda oldular.O ara ne paylaşım yapabildim ne de mesajlara dönebildim.Ama sağolsun hepsi yanımda oldu.Zor bir durum,yaşamayan bilemez.Umarım kimse yaşamaz.Ben bu yazıyı sizlerle dertleşmek için yazdım.Kedim yaşıyor olsaydı bu yazı kısırlaştırma süreci yazısı olacaktı.Onu da yazacağım diğer kedimin kısırlaştırma serüveni şeklinde yani normali nasıl olması gerekiyorsa o şekilde oldu onunkisi.Herhangi birşeye faydası olur mu bilmem ama bu konularda bilgisi olan insanları dinleyin.Evcil hayvanlarınızın doktorlarını mutlaka araştırın.