HAÇİKO: BİR KÖPEĞİN HİKAYESİ FİLM KONUSU🐕

Ülke: Amerika

Tür: Dram

Yıl: 2009

Süre: 93 dakika

Oyuncular:

Chico, Layla, Forrest -Hachi

Richard Gere- Profesör Parker Wilson

Konusu:

Profesör Parker, her zaman işe gidip gelirken geçtiği tren istasyonunda bir akşam sahipsiz bir köpek bulur.Köpeğin sokak köpeği değil de bir sahipli bir köpek olduğunu düşünür.Köpeği görür görmez onu çok sever ve istasyon görevlisine teslim etmek üzere onu alır.Ama istasyon görevlisi köpeğin sahibi gelene kadar orada bakımının mümkün olmadığını söyleyerek köpeğin profesörde kalmasının daha iyi olacağını söyler.Profesör Parker, köpeği eve götürmek istese de eşi buna kesinlikle izin vermez.Parker da sahibi bulunana kadar bir yandan ona yuva bulmaya çalışır bir yandan da kalabilmesi için evinin dışında ona güzel bir yer yapar.Parker çalıştığı üniversitede Japon arkadaşıyla köpeği tanıştırır.Japon arkadaşı bu köpeğin çok özel bir cins olan Akita olduğunu söyler.Köpeğin boynunda yazan Japonca yazılı tasmada ise 'Haçi' yazdığını söyler.Bunun birçok anlamı vardır.Bunlardan biri sekiz, bir diğeri ise şans.Bu isimlikten dolayı köpeğin adı artık Haçi olmuştur.Parker, ilk gördüğü anda da Haçi'ye çok ısınmıştır ama ona baktığı bu süreçte aralarındaki bağ çok kuvvetlenmiştir.Haçi, Parker'ı her sabah tren istasyonuna kadar uğurlar ve dönüşte de onu yine tren istasyonunda bekler.Bu artık aralarındaki bağdan kaynaklı bir rutin olmuştur.Bu esnada Haçi, istasyondaki çalışanlar, yolcular ve çevredeki esnafın da gönlünü çalmıştır.Herkes Haçi'yi çok seviyor ve Parkerla aralarında olan dostluğu hayranlıkla izliyordur.Bir gün Haçi, Parker'ı saatlerce istasyonda bekler ama Parker gelmez.Okulda geçirdiği kalp krizi sonucu ölen Parker bir daha istasyon kapısından çıkıp Haçi'ye sarılamayacaktır.Haçi ise onu değil saatler, günler; senelerce, ölene kadar o kapıda beklemeye devam edecektir.

Yorumum:

Arkadaşlar bu nasıl bir hikaye.İzlerken ağlamaktan ciğerim soldu.Kolay kolay filmlere dizilere ağlayan biri değilimdir ama bu filmde mahvoldum.Hikaye o kadar güzel ve aynı amanda acıklı ki ağlamamanın imkanı yok.Filmin yarısını ağlayarak geçirmemin dışında bittikten sonra da bir müddet daha kendime gelemediğim ve hikayeyi atlatamadığımdan ağlamaya devam ettim.Bir de bu hikayenin gerçek olduğunu öğrenmem de bu kadar ağlama sebeplerimden biri oldu.Hayvanlar konusunda gerçekten çok hassasım.Bu filmi de uzun zamandır izlemek istiyordum ama etkileneceğimi bilenler önceden uyarmıştı.Bu yüzden epey beklettim ama sonunda dayanamayıp izlemeye karar verdim.Müthiş bir yapım olmuş.Hikaye o kadar güzel aktarılmış ki, etkilenmemek mümkün değil.Kesinlikle en sevdiğim filmler arasında yerini aldı.Filmi izleyeli iki hafta oldu, yazısını ve repliklerini hazırlarken filmi tekrar hatırlayınca yine çok duygulandım.Film aynı isimli kitaptan uyarlanarak yapılmış bu arada.Belki bir çılgınlık yapıp kitabı da okuyabilirim ama kendimi hazırlamam gerekiyor.Okursam yazısını buraya eklerim diye düşnüyorum.Çok güzel bir filmdi.İzlemeyenlere tavsiye ederim.

Filmden Replikler:

Bu yazı reklam değildir.