PETER PAN | J.M.BARRIE KİTAP YORUMLARIM

Son zamanlarda masal kitapları okumayı çok seviyorum.Özellikle klasik masallara dönüp o masalları okumaya tekrar başladım.Hepsini ilk okuyormuş gibi aynı heyecan ve keyifle okudum.Hepsini çok seviyorum ama Peter Pan'ı bu masallar arasında ayrı bir seviyorum.Küçükken çizgi filmini izlemeye bayılırdım.Hatta filmi çıktığında da hemen izleyip hayran kalmıştım.Peter Pan'ın hikayesi diğerlerine nazaran daha çok hoşuma gidiyor.Genel olarak Alice Harikalar Diyarı'ndaki Wonderland çok sevilir ama ben Peter Pan'ın hikayesinin geçtiği Neverland'i daha çok seviyorum.Bu yazımda size Peter Pan kitabının konusundan ve yorumlarımdan bahsedeceğim.

Wendy, bir gece kardeşleriyle birlikte uykuya hazırlanacağı sırada davetsiz misafirleri gelir.Bu misafir her yerde gölgesini arayan Peter Pan'dir.Peter diğer çocuklar gibi değildir.Uçabiliyordur ve yalnızdır.Peter'ı ilginç bulan Wendy ve kardeşleri onunla tanışır.Peter kendi hikayesini anlatırken evden bebekken kaçtığını ve kaçmasının sebebini de hiç büyümek istememek olarak söyler.Peter, büyümek istemediği için evden kaçıp Hiçbir Yer diye adlandırılan, perilerle dolu bir yerde yaşamaktadır.Peter Hiçbir Yeri anlattıkça Wendy ve kardeşleri heyecanlanır.Peter onları oraya davet eder.Ama oraya gitmek için tek bir yol vardır o da uçmak.Çocuklar bunu yapamayacaklarını düşünürler ama Peter eğer inanırlarsa bir peri tozuyla uçabileceklerini söyler.Bu şekilde yolculuklarına başlarlar.Hiçbir Yer yaşadıkları yerden çok daha farklıdır.Wendy burada geldiği yerdeki gibi düzen kurmak ister.Bu sırada Peter'ın uğraşması gereken başka bir sorun daha vardır.Peter'ın düşmanı Kanca onun peşindedir.Hatta Hiçbir Yer'de yeni bir ailesinin olduğunu öğrenen Kanca hepsinin huzurunu kaçırmak ister.Kanca'yla, hepsi birlikte mücadele ederler ve bu olay bağlarını güçlendirir.Bu sırada Tinkerbell onların hayatını kurtarmak için peri güçlerini tamamen yitirmiştir.Peter Tinkerbell'in güçlerini geri kazanması için perilerin varlığına inanmaları gerektiğini söyler ve Tinkerbell'i bu şekilde iyileştirmeye çalışırlar.Bu maceraların sonunda artık herkesin kendi hayatına geri dönmesi gerekir ve Wendy'yle kardeşleri bu güzel maceranın sonunda evlerine uçarlar.Wendy bu macerayı hayatı boyunca unutamaz.Peter'i tekrar görüp göremeyeceği ise belirsizdir.Hikaye gerçekten çok güzel.Macera dolu bir masal.Peter'in özgürlük için, umutlarını diri tutan perilere olan inancıyla, onların Hiçbir Yer'de kurduğu yaşam ve perilere inanan, büyümek istemeyen çocuklar için onları ziyaret etmesi hikayeyi çok oldukça sıra dışı yapmış.O çocuk masumluğunu, her şeyin mükemmel olduğu çocukluğunu sonsuza kadar sürdürmek için, büyümekten kaçmak için evini terk eden bir masal kahramanı.Masalı anlatırken yazar da ufak tefek kendi fikirlerini paylaşmış.Bunlar da çok güzel.Benim çok sevdiğim bir masal.

Kitaptan alıntılar;

-Her iyi annenin adetidir bu, çocukları uykuya daldıktan sonra, ertesi sabaha hazırlık olsun diye onların zihinlerinde dolanıp gün içinde dağılan her şeyi yerli yerine koyarlar.Ertesi sabah uyandığınızda, yatağa giderken zihninizde olan yaramazlıklar; kötücül duygular katlanıp itinayla zihninizin en dibine yerleştirilmiş, üstlerdeyse güzelce havalandırılıp serilmiş en hoş düşünceleriniz bulunur, gün içinde alıp üzerinize geçirmeye hazır sizi beklerler.

-"Wendy, ben doğduğum gün evden kaçtım.Çünkü annemle babam konuşurken duydum.Büyüyünce ne olacağımı konuşuyorlardı.Ben asla büyüyüp yetişkin bir erkek olmak istemiyorum.Ben hep böyle küçük bir oğlan olarak kalmak ve eğlenmek istiyorum.Bu yüzden Kensington Bahçeleri'ne kaçtım ve çok uzun bir zaman perilerin arasında yaşadım."

-"Ne zaman bir çocuk 'Ben perilere inanmam' dese bir yerlerde bir peri düşer ölür."

-"Dadıları başka tarafa bakarken pusetlerinden düşen çocuklar yedi gün içinde kimse onlara sahip çıkmazsa uzaklara, masraflarını üstlenen Hiçbir Yer'e gönderilirler.Ben de onların kaptanıyım."

-"Seni unuttuğumu her fark ettiğinde, ben Wendy'yim de, o zaman seni hatırlarım." diye fısıldadı Peter.

-"Pan, sen kimsin, nesin?"

"Ben gençliğim, ben neşeyim."

-"Şimdi niye uçamıyorsun anne?"

"Çünkü büyüdüm canım.İnsanlar büyüdüklerinde bunu nasıl yaptıklarını unutuyorlar.Çünkü neşelerini, masumiyetlerini kaybediyorlar, kalpsiz olmayı bırakıyorlar.Sadece neşeliler, masumlar, kalpsizler uçabilirler."