YABANCI | ALBERT CAMUS KİTAP YORUMUM📚

Sıkça denk gelen kitap alıntıları bazen bende, alıntının ait olduğu kitabı okuma isteği uyandırıyor.Yabancı kitabı da eserden bir alıntıyla merak edip okumak istediğim bir eserdi.Yazarla, yazarın kalemiyle ilk kez bu kitabıyla tanıştım.Albert Camus, eserleri oldukça sevilen bir yazar ve ayrıca Yabancı kitabı da 1957 yılı Nobel ödülünü kazanmış.Kitaptan denk gelen alıntının ardından kitaba ve yazara ait bu özellikleri öğrenince de kitabı ayrı bir merak ettim ve okudum.Bu yazımda sizlere Yabancı kitabının konusu ve kitap hakkındaki yorumlarımdan bahsedeceğim.

Kitap, Meursault'un annesinin ölüm haberini almasıyla başlıyor.Annesini seneler önce bakımevine yerleştirdiği için haber oradan geliyor.İzin alıp annesinin cenazesine gidiyor.Aslında kitabın başından beri karakterin donuk bir yapıya ve durağan bir psikolojiye sahip olduğunu fark ediyoruz ama annesinin cenazesindeki davranışları bunu biraz daha kanıtlar nitelikte.Cenaze haberini aldığında ve cenaze töreni esnasında o an sıcaktan ve yorgunluktan yaşadığı hisler üzüntüsünün önüne geçiyor.Bunlar Meursault için gayet normal görünse de çevresindekiler ve sonra yaşayacağı bir yargılama esnasında saçma bir delil olarak kullanılacaktır.

Mersault bir gün yine herhangi bir duygu hissetmeden bir cinayet işler.Yargılandığı esnada da cinayetin nedeni, o an yaşadığı duygular sorulur.Mersault her zamanki gibi doğruyu söyleyerek o an hiçbir şey hissetmediğinden bahseder.Mahkeme Mersault'a soru sordukça onun duygusuz ve cani bir adam olduğu kanısına varmaya başlar.Olay cinayetten çok Mersault'un psikolojisi ve kişiliğini yargılama durumuna döner.Mersault, oradakilere göre herkes gibi hissetmek ve herkes gibi hareket etmek zorunda olduğundan bu tutumu büyük bir hayretle karşılanır.Ayrıca annesini bakımevine yerleştirmesi ve annesinin cenazesi esnasında sergilediği tutumlar mahkemede şok etkisi yaratır.Mersault artık cinayet değil kendi karakteri için yargılanır.Kendi hakkında konuşan bu insanları  dinlerken sanki bir yabancıdan bahsediyorlarmış hissine kapılır.

Toplumsal ve psikolojik alanında yazılmış çok güzel bir eser.İki bölümden oluşuyor.Ben ilk bölümü çok akıcı bulmadım ama ikinci bölüm çok iyiydi.Hem akıcı hem dolu dolu bir bölümdü.

Kitaptan alıntılar;

-O zamanlar sık sık şöyle düşündüm; beni kuru bir ağacın gövdesine hapsetseler de başımın üstündeki gök parçasına bakmaktan başka yapacak işim olmasa da yavaş yavaş ona da alışacaktım.

-Aslında, bende ruhtan da eser yokmuş insanlıktan da, hatta insan kalbini esirgeyen ahlak kurallarının birine bile sahip değilmişim.

-İçimde bütün gün dinmek bilmeyen bir bulantı vardı.

Yayınevi: Can Yayınları 

Tür: Klasik, Felsefi Kurgu

Sayfa Sayısı: 110

Bu yazı reklam değildir.